Neuro Linguïstisch Programmeren

Definitie van NLP
Neuro:
Ons gedrag vloeit voort uit de neurologische processen. (Neuro is Grieks voor zenuw) Via onze zintuigen is er een externe prikkel.

• Zien/Visueel
• Horen/Auditief
• Voelen/Kinesthetisch
• Ruiken Olfactorisch
• Proeven Gustatorisch

Ons zenuwstelsel verwerkt deze informatie en maakt er een gedachtepatroon van, een interne representatie. Een intern plaatje (IP). Waarna we reageren middels gedrag.

Linguïstisch:
We gebruiken taal om onze neurologische processen te organiseren en weer te geven. Het linguïstische deel van NLP houdt zich bezig met de taal die we gebruiken om met anderen en onszelf te communiceren. Met behulp van taal brengen we ons model van de wereld naar buiten, dit is onze waarheid, zo houden we deze in stand. Gebeurtenissen die we als een probleem (situatie) aan onszelf weergeven, bestaan door wat wij uitspreken (verbaal en non-verbaal) en tegen onszelf zeggen (interne dialoog).

Programmeren: De manier waarop we onze innerlijke weergave van de werkelijkheid organiseren om specifieke doelen te bereiken. Via een onbewust proces hebben we onszelf geprogrammeerd (aangeleerd) om met onze (subjectieve) ervaringen om te gaan. We hebben allerlei manier ontwikkeld om succesvol, en jammer genoeg ook minder succesvol, te handelen. Programmeren staat ook voor de mogelijkheid om de manieren te veranderen zodat ons minder succesvolle handelen, wel succesvol wordt.

NLP houdt zich bezig met de structuur van onze subjectieve ervaringen. We hebben allemaal onze eigen interpretatie van de werkelijkheid. We ervaren de wereld om ons heen allemaal op onze eigen unieke wijze. We hebben elk een eigen model van de wereld.

NLP laat ons zien hoe we de informatie uit de wereld om ons heen filteren, hoe we die zintuiglijke ervaringen opslaan, verwerken en vervolgens tot expressie brengen. Met behulp van NLP maken we zichtbaar hoe we onze interne processen verwerken in patronen die zich weer uiten in communicatie en gedrag.
We richten ons met NLP niet zozeer op inhoudelijke zaken, maar onderzoeken de procesmatige kant van communicatie: HOE doen we wat we doen en WAT willen we ermee?

Als we voortdurend dezelfde positie innemen, blijft onze perceptie onveranderd. We zullen dan ook dikwijls dezelfde reactie- hetzelfde gedrag – vertonen, waardoor alles bij het oude blijft en er niets verandert.

“Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg’

We onderzoeken de wereld om ons heen en brengen deze in eerste instantie in kaart door middel van onze zintuigen. We registreren slechts een klein deel van wat we horen, zien, voelen, ruiken en proeven. We kunnen nu eenmaal niet het totaal aan impulsen dat op ons af komt verwerken. We maken hieruit een zeer persoonlijke keuze.
Naast de grenzen die er zijn aan wat onze zintuigen kunnen opnemen en verwerken, wordt onze waarneming ook gefilterd door onze persoonlijke ervaring, cultuur, taal, overtuigingen, waarden, belangstelling en vooronderstellingen.
Elk van ons heeft dus een uniek model van de werkelijkheid, oftewel ons wereldmodel.

‘De kaart is niet het gebied.’
Alfred Korzybski.

Jammer genoeg gedragen we ons vaak alsof onze kaart (wereldmodel) de werkelijkheid (het gebied) is en hebben we bovendien de neiging aan te nemen dat anderen hetzelfde ervaren als wij. Hieruit is al menig communicatieprobleem ontstaan.
Willen we misverstanden voorkomen, dan zullen wij ons moeten verdiepen in het wereldmodel van de ander. We hebben dan informatie over dit model nodig en zullen die informatie moeten inwinnen.

Kennis van andere wereldmodellen heeft nog een extra effect; door de strategieën van anderen te leren kennen en toe te passen, vergroten we onze flexibiliteit. We creëren meer keuzes voor onszelf. Door naast de bestudering van het gedrag van anderen ook de feedback van anderen over ons gedrag ter harte te nemen, kunnen we van ons eigen gedrag en onze eigen reacties een leersituatie maken.