Herkaderen
Herkaderen is de techniek van het positief denken. Een belangrijk uitgangspunt bij de techniek van herkaderen is dat iets pas betekenis krijgt in een bepaalde context. ‘All meaning is context dependend’, zoals Alfred Korzybski in 1933 in zijn boek ‘Science and sanity’ al schreef.
Of gedrag effectief of niet-effectief is hangt af van de context waarin het plaatsvindt. Je zou het ook kunnen vergelijken met maken van een nieuwe lijst om een schilderij maken. Het effect van de afbeelding met de kleuren kan daardoor heel anders worden. Dat is precies wat we doen met herkaderen. We zetten er als het ware een andere lijst omheen.
Om het nog duidelijker te maken: Stel dat je vandaag besluit om in jouw dorp of stad naakt te gaan winkelen. Mogelijk dat je een paar vragen krijgt van omstanders die dit niet helemaal zullen begrijpen. Stel dat je zomers gekleed op een naturistencamping gaat lopen. Mogelijk dat je ook daar weer een paar vragen van de omstanders zult krijgen. Dus of naaktlopen gepast of ongepast is, hangt af van de context waarin het plaatsvindt.
Naast het proces waarin we het gedrag in een andere context plaatsen, kennen we ook het proces waarin we op zoek gaan naar de positieve bedoeling van het gedrag. Bij een moeder die zich voortdurend zorgen maakt om haar kind zou je je kunnen voorstellen dat ze dat uit liefde voor dat kind doet. Of bij iemand die zichzelf te fanatiek noemt zou je je kunnen voorstellen dat deze persoon dat doet vanuit betrokkenheid of passie. Als je er op deze manier naar kijkt krijgt het gedrag ook een andere betekenis.
En dat is het principe van herkaderen. Je geeft het gedrag een andere betekenis door het in een andere context te plaatsen of op zoek te gaan naar de hogere positieve bedoeling van het gedrag.
Deze twee vormen van herkaderen zijn geen interventie op zich. Je verandert namelijk niets aan het gedrag. Wel geeft het de ander vaak een nieuw en ander zicht op het gedrag, waarbij tegelijkertijd een andere stemming over het gedrag ontstaat. Door deze stemmingsverandering gebeurt er vaak al heel veel.
De derde vorm van herkaderen is de inhouds-her-kadering, wat wel een vorm van interventie is. In dit proces veranderen we de hele inhoud, bijvoorbeeld door het veranderen van de submodaliteiten van het beeld of door bijvoorbeeld de processen van TimeLine Therapy™.
De definitie van herkaderen:
De betekenis van een verschijnsel veranderen door het in een ander kader te plaatsen.
Er zijn 3 typen van herkaderen:
- Context-her-kadering
Inhoud/gedrag blijft hetzelfde, verander de context (bv. van tijd/plaats/ … )
Stel jezelf de vraag:
‘In welke context/situatie zou dit gedrag (wel gepast/geschikt zijn/een positieve betekenis krijgen?)
Kortom: bedenk een andere context waarin de betrokkene op hetzelfde gedrag anders zal reageren. - Bedoeling-her-kadering
Inhoud/gedrag blijft hetzelfde, door middel van upchunken verandert de betekenis.
Stel jezelf de vraag:
‘Welke positieve bedoeling zou er achter dit gedrag kunnen zitten?’ of
‘Wat kan dit gedrag nog meer betekenen?’ of
‘Wat heeft deze persoon niet opgemerkt (in deze context) waardoor een andere
betekenis ontstaat en zijn respons anders zal zijn?’ - Inhouds-her-kadering
Je verandert de structuur van de inhoud, en daardoor verandert automatisch de betekenis.
(bijvoorbeeld het werken met submodaliteiten, werken met de tijdlijn e.d.)
De betekenis is afhankelijk van:
• Context
• Proces
• Structuur
