Het verhaal van Natalie
NLP in one day…
Het is alweer even geleden, ik ga terug naar 2017. In januari had ik mijn brievenbus een folder gevonden van de Volksuniversiteit. In het cursusaanbod las ik iets over NLP en ‘communiceren met je kinderen’. Nu had ik nog nooit van NLP gehoord, maar meer leren over communiceren leek me wel een goed idee. Met 2 pubers in huis, met wie de gesprekken zeker niet altijd soepel verliepen. Vooral met mijn 13 jarige zoon had ik regelmatig een aanvaring, omdat ik in de discussie weer eens olie op het vuur had gegooid en hij zich vervolgens bokkig terugtrok.
Ik had nog nooit van Kaber gehoord. Anders had ik geweten dat deze flap de aanzet tot verandering zou zijn.
Later dat jaar – in het najaar van 2017 – diende zich een volgende mogelijkheid aan. Na een carrière switch op mijn 40e van de uitgeverswereld naar het onderwijs, werkte ik als leerkracht op een basisschool. Lesgeven aan kleuters vond ik superleuk. Vol verwondering stormden ze ’s ochtends de klas binnen, om vervolgens de hele dag niet meer op te houden met vragen en ontdekken. Via de vervangingsplanner had ik meestal langdurige vervangingen op verschillende basisscholen. De grootste gemene deler was wel dat het hard werken was, in grote kleutergroepen van rond de 30 leerlingen.
Op een dag kreeg ik als invaljuf via de Stichting een NLP dag aangeboden, bij Kaber in Breda. Dat was leuk, want meestal had je als invaller geen toegang tot allerlei (bij)scholing. Op de Schapendreef 1 in Breda aangekomen, zag ik dat de groep uit ruim 30 personen bestond. Veelal leerkrachten net als ik, maar ook IB-ers en directieleden.
Deze NLP dag werd verzorgd door Bernard. Energiek stond hij voor de groep de beginselen van het communicatiemodel uit te leggen. In de middag was hij bij de NLP vooronderstellingen aangekomen. Omdat 20 vooronderstellingen wellicht wat veel is van het goede in de middag, haalde hij er 1 naar voren… Elk gedrag heeft een positieve intentie. Even was het stil in de groep. Er waren ongetwijfeld meer leerkrachten, die aan hun veel te grote klas dachten, met veel bijzondere leerlingen. Misschien heb je het weleens gezien, van die ouders die elke ochtend bij de leerkracht staan om aandacht te vragen voor hun hypersensitieve, hoogbegaafde, gevoelige zoon of dochter. Hun kind, die op kleuterleeftijd al was gediagnosticeerd met ADHD, autisme of andere classificatie uit de DSM V. Welke positieve intentie zou nou achter dat stuiterende gedrag schuilgaan?
In de groep brak het rumoer los… is dit nou NLP met dat geklets over de positieve intenties van gedrag? Dat werd zeker door iemand gezegd die nooit in een schoolgebouw kwam, laat staan in de klas kwam? Ik keek naar de trainer voorin de zaal, of hij deze storm zou overleven. Hij luisterde aandachtig, gaf antwoorden en stelde (vervolg) vragen. Hij leek er niet veel moeite mee te hebben , om in z’n eentje deze storm te pareren. Wonderlijk, want niet veel later waren alle (zo niet de meeste) onderwijsmensen gerust gesteld. Tijdens de feedbackronde aan het einde van de dag hoorde ik lovende woorden. Da’s mooi!
En toen dacht ik het… NLP klinkt meer dan interessant. Wat deze man kan, dat wil ik ook kunnen!
Leven voor de 7… de NLP 4-daagse
Na die NLP dag in Breda wist ik meteen dat het tijd was om door te pakken. NLP was op z’n minst de moeite waard om me daar eens verder in te gaan verdiepen. De eerstvolgende mogelijkheid die zich voordeed, was de NLP 4Daagse in januari 2018. Zo zat ik op een koude dinsdagochtend in januari met 3 medecursisten in de zaal boven. Twee mannen en twee vrouwen, dat leek me wel zo prettig om in een kleine groep de training van Bernard te kunnen volgen. Al telde één (mannelijke) cursist voor mij niet helemaal mee; deze meneer was namelijk door zijn baas gestuurd en heeft zijn best gedaan om 4 dagen in de weerstand te blijven zitten. Iets dat we overigens maar zelden zien in onze trainingen, dat er iemand door hoger hand ‘gestuurd’ wordt. Dat heeft ook geen enkele zin. Maar dat wist ik destijds natuurlijk nog niet.
Toen ik op een winterochtend wakker werd, wist ik niet gelijk welke dag het vandaag was. Misschien herken je dat, dat het even duurt voor je weer in de realiteit bent. Ik dacht aan NLP en een blij gevoel maakte zich van mij meester. Tot ik mij realiseerde, dat de dinsdag en woensdag van de NLP 4Daagse al voorbij waren. Dus dan moest het wel donderdag zijn en zou ik naar Udenhout gaan om daar in te vallen bij de kleuters. Stante pede zakte het blije gevoel, dat ik het moment daarvoor nog had. Nu had ik daar een lieve groep met 34 kleuters en was die basisschool best leuk. Maar het was toch anders dan de dagen ervoor. Mijn blije gevoel had plaatsgemaakt voor het gevoel van oké.
En toen wist ik het… als je voor de 9+ kunt gaan, waarom zou je dan willen leven voor de 7?
Een logisch vervolg… de NLP Practitioner
Helaas was deze NLP 4Daagse training halverwege februari alweer afgelopen. “Aan al het moois komt een eind”, zegt men. Ik had inmiddels wel door dat ik er nog lang niet was. Want ja, het was me wel opgevallen dat ik in de klas altijd werd gekoppeld aan een duo-juf die totaal ander klassenmanagement erop na hield dan ik. Alleen een basisschool in Udenhout was een positieve uitzondering, daar vormde ik namelijk met een mannelijke inval-collega een duo voor de kleuters. Nu is een man / vrouw duo niet alleen bij trainingen maar ook in het onderwijs een aanrader, weet ik nu. Maar dat terzijde…
Regelmatig voelde ik dat er zich wat irritatie opbouwde als ik ’s ochtends ‘mijn’ klas binnenkwam en merkte dat mijn duo-juf de voorgaande dagen een heel ander programma had gevolgd. Waardoor de werkboekjes nog ongebruikt op een stapel in de hoek lagen en de lijst met het overzicht van de werkjes van die week onvindbaar was. Superleuk was dat er dan een fantastisch bouwwerk in de klas stond, van een vastgelopen piratenschip in echt zand. Geweldig vonden de kleuters dat! Waarover vervolgens ’s middags de dames van de schoonmaak uitgebreid hun beklag deden tegen mij, dat zand in de klas écht niet kon. Waarop ik minzaam lachte en zo begripvol mogelijk keek, om daarna zelf het zand richting het piratenschip te vegen. Maar ook dat terzijde…
De eerstvolgende mogelijkheid die zich een maand na de 4Daagse aandeed, was de NLP Practitioner van maart 2018. Dat leek me een logisch vervolg en het paste goed in mijn straatje om gelijk door te pakken. Tijdens deze 18 Daagse training zijn heel wat kwartjes gevallen! Onder andere, hoe dat nou zat met die duo-juf, die telkens zo ver van me af leek te staan. Het was niet eerder in me opgekomen, dat je als complementair team, heel wat meer voor elkaar krijgt in de klas. Halverwege de Practitioner merkte ik ook gelijk het profijt dat ik had van de communicatietechnieken die we geoefend hadden. Tijdens de 10-minutengesprekjes aan het einde van het schooljaar, stonden op een of andere manier alle ‘lastige’ gesprekjes op mijn rooster. Want de meeste 10 minutengesprekken waren leuk, maar er waren altijd wel een paar gesprekjes waarin je ouders iets zou gaan vertellen wat ze liever niet wilden horen over zoonlief of dochterlief. Ook die gesprekken verliepen soepel.
Nee, ik wist het al… ik was nog lang niet klaar in Breda!
Nog langer op reis… de NLP Master
Gelukkig kon ik nog voor de zomer van 2018 meteen doorpakken naar de NLP Master. En ze zeggen vaak: waar de Practitioner vooral over jezelf gaat, gaat de Master vooral over de ander. Maar kennelijk was ik nog niet op dat punt aangekomen, want als ik in een training veel geleerd heb over mezelf, dan was het wel in de Master!
Dit was kennelijk mijn lijfspreuk
Om maar eens te noemen de top 5 met je kernwaarden, MBTI profiel en niet in de laatste plaats het werken met overtuigingen. Die ik ongekend veel bleek te hebben, want ik schreef moeiteloos een A4-tje met – voornamelijk niet helpende – overtuigingen vol. Er was dus nog genoeg werk aan de winkel voor 18 trainingsdagen. Bovendien had ik aan het einde van de Practitioner weliswaar geconcludeerd dat ik mijn leven zeker een voldoende zou geven. Maar zou ik van die voldoende graag naar een ruim voldoende en liever nog naar die 9+ gaan; het cijfer dat al die tijd in mijn achterhoofd speelde
De gereedschapskist… naar werken bij Kaber
Na het volgen van al deze opleidingen had een nieuwe gedachte zich van mij meester gemaakt… Die trainingen waren zeer interessant en leerzaam, maar nog beter zou zijn als ik daar zou gaan werken. Dan kon ik immers nog veel vaker – naar Kaber.
Toen voelde ik het… het is tijd om de NLP gereedschapskist helemaal open te trekken. Inmiddels had ik al wel zoveel (bij)geleerd, dat ik wist dat je zelf kunt sturen en je loopbaan kunt beïnvloeden.
Pak de regie over je eigen leven
Wat had ik zoal meegenomen van de NLP trainingen?
- Als je doet wat je deed, dan krijg je wat je kreeg. Dus is het tijd om iets nieuw te leren.
- Voorin de bus, is beter dan achterin de bus
- De ervaring hoe fijn het is, als je de juiste vragen weet te stellen
- Alles wat een ander kan, kun jij ook leren
- Neem het heft in handen
- Wanneer je de betere versie wordt van jezelf, gaat alles beter.
Op dat moment was er geen vacature bij kaber, dus er moest nog een baan gecreëerd worden of iets in de huidige kantoorbezetting veranderen, waardoor er een plek ontstond. Dat betekende een open sollicitatiebrief schrijven naar Jorinde. Nu was ik in mijn vorige leven – voordat ik leerkracht werd – accountmanager in de uitgeverswereld, dus ik dacht het vak wel te kennen. Na het lezen van mijn brief belde Jorinde al vlot terug, wat helaas niet direct resulteerde in een aangeboden baan. Daar was nog wat tijd voor nodig en wist ik, “de aanhouder wint”. Als eenmaal je voet tussen de deur hebt, hoef je deze alleen nog maar op het juiste moment open te duwen.
Dat gebeurde ook. In eerste instantie werkte ik 2 dagen bij Kaber op kantoor en stond ik 2 dagen voor de klas. Dat was nog niet zo gemakkelijk om te combineren, omdat ik niet vol vooruit kon. Dus was het tijd om het onderwijs vaarwel te zeggen en vol op het schip bij Kaber te springen.
De kers op de taart… basis trainer
Inmiddels was het weer vlak voor de zomer, in 2019. Weliswaar zat ik bij Kaber op kantoor lekker te pionieren, met een grote dosis autonomie. In de professionalisering van het bedrijf had ik flinke vooruitgang geboekt, maar nog niet die stap gezet waar het allemaal mee begon: wat die man kan, wil ik ook kunnen.
Dat betekende dat ik de basis trainersopleiding ging volgen. Ook al dacht ik – stiekem – dat ik deze training niet nodig zou hebben, ik was toch immers al juf? Ik stond in het verleden dagelijks voor de groep waarbij het les geven me goed af ging. Ook tijdens deze training had ik weer diverse “eye – openers” of zo je wilt “AHA” momenten.
Al was het alleen maar dat ik nu het verschil zag tussen eenzijdige kennisoverdracht middels lesgeven en interactief met de groep werken in een training. Ook viel me op, hoe vaak ik het woord NIET gebruikte bij de kleuters. Niet over de gang rennen, niet praten als iemand anders aan het woord is, niet vergeten je verfschort aan te trekken, en ga zo maar door. Waar het veel effectiever is om het gewenste gedrag te benoemen.
Dit had ik eerder willen weten…
Ook een leuk onderdeel van de trainersopleiding vond ik het vertellen van metaforen. Dat kan een manier zijn om je publiek te boeien. Voor mij geldt; hoe ingewikkelder de aanzet, des te beter. Twee halve metaforen vertellen tot de bekende ‘cliffhanger’ en dan aan het einde van de les de verhalen omgekeerd afmaken. Ja, verhalen vertellen deed ik thuis ook vaak toen mijn kinderen nog klein waren en later ook in de klas.
Daarnaast vond ik een leerzaam onderdeel van deze training het geven en ontvangen van feedback, daar heb ik veel over (bij)geleerd!
Een logisch vervolg op deze basistraining zou de stap tot NLP trainer kunnen zijn. Al zal ik die stap (nog) niet gaan zetten. Het werken met het Kaberteam op kantoor (oftewel: de keet) vind ik gewoon nóg leuker! Bovendien doet er zich regelmatig een mogelijkheid voor, om voor de groep te staan. Bijvoorbeeld door het assisteren van een Practitioner; het ontrafelen van de groepsdynamiek en de groepsrollen vond ik heel interessant. Niet alleen voor trainers in spé, iedereen die met mensen werkt zou daar lering uit kunnen trekken.
Omdat je de uitsmijter altijd tot het laatst moet bewaren, noem ik graag tot slot mijn favoriete onderdeel van ELKE training bij Kaber: De Energizer! Een korte uitleg voor diegene die nog geen kennis heeft gemaakt met dit fenomeen: Energizers zijn snelle spelletjes of korte uitdagingen met als doel om iedereen weer even wakker te schudden. Hierbij speelt inhoudelijke kennis of hiërarchie geen rol; het enige dat telt is wakker blijven en meedoen. Zo voldoe je meteen aan het dagelijkse lachquotum. Zoals het spreekwoord luidt: “een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd”.
Op de Tegeltjes wijsheid spreukenkalender (2020) staat: “in de tuin van het leven is humor de beste mest”. We willen toch allemaal dat het leven ons toe lacht? Lachen is gezond; het leven is immers al serieus genoeg!
Omdat je nooit te oud bent om te leren, heb ik op mijn 50e een eigen bedrijf opgericht: de Masterpiece NLP webshop
